Go Dream Urself(or not)

Μπουρδέλο..Όνειρα; Εφιάλτες; Έχουν μείνει ευτυχώς εκείνοι που παρά την κούρασή τους βάζουν πάνω απ' όλα την περηφάνια τους και πολεμούν με τους εφιάλτες τους. Κάποιοι τους περνούν για ψυχικά και εγκεφαλικά διαταραγμένους. Παρόλα αυτά κάνουν ότι γουστάρουν όταν τους έχει τυλίξει η αγκαλιά του Μορφέα. Καλύτερα έτσι από το να φοβάσαι να κλείσεις τα μάτια σου. Προτιμώ να με θεωρούν παρανοϊκή, από το να πάψω να βλέπω κάθε που ξαπλώνω ότι γουστάρω εγώ να δω. Προτιμώ όταν περπατάω να σκέφτομαι τη ζωή μου για την οποία έχω παλέψει και έχω κερδίσει, αντί να την κερδίσουν άλλοι. Προτιμώ να γαμάω στη φαντασία μου εγώ, παρά να με γαμάνε και μαζί με μένα να γαμάνε και τις αξίες μου. Αυτές που μέχρι σήμερα προσπάθησαν να κουρελιάσουν. Στον ύπνο μου βάζω φωτιά και τα καίω όλα. Το μόνο πρόβλημα είναι η πραγματικότητα. Χωρίς στήριξη πως στα κομμάτια θα καταφέρω να φέρω εις πέρας όλα όσα ονειρεύομαι; Και συ βρε καθυστερημένε που το διαβάζεις τώρα αυτό.Εσύ; Δεν ονειρεύεσαι; Στόχους δε βλέπεις για σένανε; Ποιός στα κομμάτια είναι ο τόσο τρομακτικός μπαμπούλας που τρέμεις; Κουράγιο χρειαζόμαστε όλοι μαζί και καθένας μόνος του. Να συνεχίσουμε να ξαπλώνουμε χωρίς να τρελαινόμαστε στην ιδέα του τι μπορεί να κρύβεται κάτω από τα βλέφαρά μας... Αφού κοιμόμαστε που κοιμόμαστε, τουλάχιστον ας κοιμηθούμε σωστά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου