
Η αλήθεια είναι πως όλοι για γέλια είμαστε. Άλλοι περισσότερο, άλλοι λιγότερο. Δε με νοιάζει τι στο διάβολο ακούγεται για μένα. ΕΓΩ στη ζωή μου έζησα. Αυτό θα λέω στα παιδιά μου και στα εγγόνια μου. Δεν περίμενα πάνω από το προφίλ κανενός σε κάποια ηλίθια σελίδα του internet να κράξω προσωπικά κάποιον αν δε με έχει ήδη προσβάλλει. Μεγάλωσα με άλλες βάσεις και ιδανικά. Δυστυχώς ή ευτυχώς δε με αγγίζει οποιοδήποτε αρνητικό σχόλιο από τον κάθε τελευταίο και αποτυχημένο παίκτη του παιχνιδιού. Έχω μάθει να στηρίζω το λόγο μου μέχρι τέλους. Έχω ξεγελάσει το θάνατο, όχι μία φορά, και έχω κερδίσει αλώβητη. Έχω πέσει κάτω με τα μούτρα και σηκώθηκα ξανά και ξανά. Έχω πληγωθεί, προδοθεί και απογοητευτεί επανειλημμένα από πρόσωπα που πραγματικά αγάπησα. Έχω συγχωρέσει αλλά ξαναπροδόθηκα. Έχω πληγώσει και γω. Έχω παραδεχτεί λάθη που έκανα. Έχω νιώσει τον πόνο και το μιίσος να κατακλύζει το μοναδικό καλό πράγμα που έχει μείνει μέσα μου. Έχω πάρει εκδίκηση μετανιώνοντας όταν συνειδητοποίησα πως δεν άξιζε τον κόπο. Έχω κατηγορηθεί χωρίς να φταίω. Έχω αποδείξει αν έφταιγα ενώ επίσης δεν άξιζε τον κόπο. Έχω ξεπεράσει λάθη γιατρών πάνω μου. Έχω πολεμήσει ΛΑΘΗ γιατρών πάνω μου. Έχω πάει κόντρα ακόμα και στον ίδιο μου τον εαυτό. Έχω φερθεί αμέτρητες φορές εγωιστικά. Με έχω μισήσει για αυτό. Με έχω μισήσει γενικά. Με έχω αγαπήσει. Με έχω κρίνει. Με έχω ΚΡΑΞΕΙ. Έχω φερθεί σκληρά, αλλά το κάνω καθημερινά κυρίως σε μένα. Έχω πει ψέματα, τα έχω παραδεχτεί. ΄Έχω προσφέρει απλόχερα. Έχω φάει σκατά. Προσπάθησα να αλλάξω για άλλους. Το κατάλαβα έγκαιρα.
Εξακολουθώ να αγαπάω δύσκολα αλλά πολύ. Συνεχίζω να κρίνω, αλλά ποτέ δεν το κάνω με κακία.
Βάζω την ειλικρίνεια πάνω από όλα και ας πονάει. Ακούω τις συμβουλές των άλλων κι ας μη μου αρέσουν πάντα. Έχω προσβάλλει στο παρελθόν άθελά μου ζητώντας συγνώμη στη συνέχεια.
Έχω εθιστεί. Αλλά έχω μάθει να πετάω ότι μου κάνει κακό. Υπήρξαν στιγμές στο παρελθόν που πληγώθηκα από την κριτική των άλλων. Κράτησα όμως μόνο τα λόγια που όντως θεώρησα αξιόλογα. Έχω βιώσει τη λέξη απώλεια στο πετσί μου και μάλιστα με βίαιο τρόπο. Έχω διώξει από επιλογή μου. Πάντως κατέληξα κάπου από όσες καταστάσεις έχω περάσει. Ο καθένας μας κουβαλάει το δικό του φορτίο. Άλλοι το αντέχουν. Άλλοι το φορτώνουν σε άλλους είτε έμμεσα είτε άμεσα. Όταν λοιπόν προσπαθούν πλέον να μου φορτώσουν το δικό τους μεταφέροντας μου τα κόμπλεξ τους ή προσβάλλοντας με, γελάω και σκέφτομαι "ΡΕ ΒΛΑΚΑ ΕΣΥ ΠΑΤΑΣ ΜΕ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΣΟΥ ΣΤΗ ΓΗ, ΟΧΙ ΜΕ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΑΛΛΩΝ." Κανένας ξένος δε θέλει το καλό σου. Μόνο να βγάλει το βάρος του να το πολεμήσεις εσύ. Όποιος το κάνει είναι μόνο μια τρίχα από τα πόδια σου, μιας και αρχίδια δεν έχεις. Και εδώ τελειώνει το θέμα. Ότι σου πουν δε σε πληγώνει, σε κάνει να γίνεσαι δυνατότερος χαρακτήρας και να πατάς πιο γερά κάτω. ΓΚΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου