Τετάρτη 6 Ιουνίου 2012

Εγώ κι εσύ....

Κλάψε... Βγάλε ότι σκουπίδι κρύβεται στην καρδιά σου! Τώρα είμαστε μόνο εγώ και συ... Με βλέπεις και με διαβάζεις τόσο καλά και σωστά όσο εγώ εσένα... Μεταξύ μας τα μυστικά δε χωράνε! Ξέρω πως σε τρομάζω και πως ντρέπεσαι να αφήσεις τα δάκρυα να σκεπάσουν τα μάγουλα σου... Όμως τώρα είμαστε οι δυο μας ΜΟΝΟ! Δεν έχεις λόγο να ντρέπεσαι. Άλλωστε τα συναισθήματα δεν είναι ούτε ντροπή, ούτε αδυναμία... Αδυναμία είναι να προκαλείς άσχημα συναισθήματα σε κάποιον... Το να μπορείς να εκφράζεις αυτά που δημιουργούνται μέσα σου μόνο δύναμη συμβολίζει..!! Γι' αυτό κάνε αυτό που θέλεις... ΞΕΡΝΑ απ' τα μάτια σου όλα αυτά που καταπιέζεις από πίσω τους τόσο καιρό.
Έχω ανάγκη να σε κοιτάζω όταν θα κλαις... Να πιστέψω πως τελικά αισθάνεσαι ξανά... Απλά όταν θα με αντικρίζεις σε αυτό το ψυχρό και άδειο γυαλί, άφησε την ψυχή σου να γεμίσει τον καθρέφτη σου...
Να νιώσω πως είμαι δυνατή τελικά και αισθάνομαι ακόμα!! Γι' αυτό κλάψε λοιπόν...

Σάββατο 2 Ιουνίου 2012

ο κόσμος μου


Κάτι δεν πάει καλά νομίζω! Δεν εξηγείται αλλιώς… Νιώθω πως έχω δημιουργήσει  ένα δικό μου μοναδικό κόσμο και είμαι η μόνη που μπορώ να εισχωρήσω  σε αυτόν με απόλυτη άνεση…  Ο κόσμος ο δικός μου δεν έχει μυστικά και ψέματα. Μέσα του δε χωράει πονηριά και προδοσία. Η θλίψη προσπαθεί μανιωδώς να κερδίσει, μάταια, σε μία άνιση μάχη με τη ζωντάνια και την ελπίδα… Το χαμόγελο επικρατεί κατά κύριο λόγο, όσο κι αν μερικές φορές εξασθενεί λόγω κούρασης… Στον κόσμο μου συνήθως είναι μέρα και στο δικό μου ουρανό δεν υπάρχουν σύννεφα…  Αλλά και όταν είναι βράδυ , ο ουρανός κατακλύζεται  από πολλούς μικρούς ήλιους που στον κανονικό κόσμο ονομάζονται αστέρια… Το φεγγάρι είναι εξίσου φωτεινό με τον ήλιο… Δεν κάνει κρύο, αλλά δεν έχει και καύσωνα.. Ο δικός μου καιρός σε γεμίζει και σου γλυκαίνει το είναι! Αναπνέεις την ομορφιά της ζωής στο έπακρο…
Τα λουλούδια μυρίζουν υπέροχα κάθε εποχή! Δεν υπάρχουν μίση, έχθρες και κόντρες, γιατί απλά στο ΔΙΚΟ ΜΟΥ κόσμο όλοι δικαιούνται να αγαπάνε και να αγαπιούνται…  Η αγάπη, ο έρωτας, το πάθος και η τρυφερότητα παραμονεύουν σε κάθε γωνία…
Εμένα ο κόσμος μου έτσι είναι φτιαγμένος, όσο περίεργος ή ακαταλαβίστικος κι αν φαντάζει….