Είμαι.

Γυρίζω πίσω το χρόνο. Τότε που η ψυχική και η πνευματική μου υγεία έπαιρναν δέκα στα δέκα.

Δεν έμενα πουθενά, από ένστικτο. Τα σημεία μου τότε δεν έμπαζαν νερά ακόμα. Δεν κινδύνευα μη βουλιάξω. Δε φοβόμουν τα μακροβούτια. Ξέρω καλό κολύμπι. Αλλά μέσα σε μία θάλασσα ζωής, γεμάτη φουρτούνες έρχεται η στιγμή που κουράζεσαι. Όση δύναμη κι αν σου περισσεύει. Η δύναμη δεν έχει όρια λένε, εξαντλείται παρόλα αυτά στο πέρασμα. Θέλει ξεκούραση κάπου κάπου. Κι όσο κι αν με θεωρούσαν πάντα όλοι ακαταλαβίστικη και αλλοπρόσαλλη, δε με ένοιαζε. Γνώριζα καλά τι έκανα. Χάθηκα. Ποιός να με κρίνει? Με τι προσόντα?

Περπάτησε κανείς με τα δικά μου παπούτσια? Είδε κανείς με τα μάτια μου? Δεν προσαρμόζομαι σε πρέπει. Αυτή είμαι. Ρώτα με. Πάντα θα με βρίσκω σε μοναχικά σοκάκια. Στο σβέρκο μου κάθισαν πολλοί, εσκεμμένα. Συγχώρεσα τους πάντες. Κι αν το έκανα είναι γιατί δε χρειάστηκα ποτέ κανέναν από δαύτους. Έφτασα στο εγώ μου μέσα από το κουράγιο μου. Προσπέρασα πολλούς και πολλά. Ο ρόλος μου δεν είναι να μένω και να ανέχομαι. Δεν τρέμω τίποτα  γιατί έχω αποφασίσει τους στόχους μου χρόνια τώρα. 
Έχω προσδοκίες. Πόνεσα πολύ και έκλαψα πολύ. Άνθρωποι με μπέρδεψαν, έχοντας διεστραμμένους σκοπούς. Άρχισα να μη με εμπιστεύομαι, ούτε τις δυνατότητες μου. Έφτυσα αίμα να βάλω ξανά τη μηχανή μπροστά και να μην αρκούμαι με τα λίγα. 

Έχτισα με μόχθο, γιατί δε βρήκα τίποτα έτοιμο στο δρόμο μου. Έφτιαξα πέτρινο τοίχο γύρω από την καρδιά μου από μικρή για αυτό και μου την πήδηξαν. ΚΛΑΙΝ. Το γύρω κατάφεραν να γκρεμίσουν . Αρχίδια να το ξαναφτιάξω έχω. Διδάχθηκα να επιβιώνω. Πάντα θα επιβιώνω, χωρίς βοήθεια. Σκληρός γεννιέσαι, δε γίνεσαι. Ας σπάσω τα δόντια μου απ'το σφίξιμο. ΕΓΩ δεν ανακατεύομαι με τον εαυτό μου όποτε στρέφω το βλέμμα μου στον καθρέφτη. Κι αν αγάπησα, κι αν προδόθηκα? Εκείνοι να είναι καλά. Εγώ θα 'μαι σίγουρα καλύτερα και δυνατότερη έπειτα από τόσες επουλωμένες πληγές. Έμαθα μέσα από αυτούς, κι ας ήμουν ανέκαθεν δέκα βήματα μπροστά τους. Πίσω δε θα με πάει κανείς. Ποιός με ξέρει όσο νομίζει? Μπορώ να κάνω κακό. Μπορώ να καταστρέψω

τόσο εύκολα οποιονδήποτε. Θα 'μαι ευτυχισμένη? Θα δικαιώσει ο χρόνος. Εγώ όπως ανέφερα κολυμπάω εύκολα. Χωρίς μπρατσάκια. Βουλιάζω ξανά και ξανά. ΔΕΝ ΠΝΙΓΟΜΑΙ ΟΜΩΣ. Άρα όσοι απλά πλατσουρλιζουν μίζερα στα ρηχά τους γιατί να παραβγουν με μένα στα βαθιά μου? Με βοηθήματα δεν κατάφερε ποτέ, κανείς, τίποτα. Τα βοηθήματα να τα βάλουν στον κώλο τους όσοι θέλησαν ή θέλουν να με ανταγωνιστούν. Δε θα κερδίσουν τα όνειρα που κάνω από μικρή. Χρόνια ειλικρίνειας. Ευγνωμονώ τη μπέσα μου.  Δε θα γίνει κανείς εγώ.ΤΟΣΟ ΑΠΛΑ. Αποτυπώνω άνετα σε περίληψη τη ζωή μου. ΜΟΝΟ. Είναι περίπλοκη για να την καταλάβει κάποιος έστω και σε σμίκρυνση.  Πόσο μάλλον να τη μιμηθεί. Άκουγα πάντα μία φωνή μέσα στο κεφάλι μου να ψιθυρίζει πως ο προορισμός μου είναι να γίνω το τέλειο μου.

Το όνειρό μου λοιπόν θα ναι πάντα να γίνω ΕΓΩ. Ακούγομαι εγωίστρια. Το γονάτισα τον εγωισμό μου ενώ δεν άξιζε. Χαμένος κόπος. Και έως σήμερα έχω σιχαθεί να ακούω οτι θα πάω μπροστά. Ίσως το μόνο που με πανικοβάλει τελικά. Έχω πίστη σε μένα όμως. Ακόμα. Κι ας το ξέχασα. Άρα όσοι κοπιάσαν εις βάρος μου μπορούν να κοιμούνται ήσυχοι μια ζωή γνωρίζοντας πως πάντα θα είναι δυστυχισμένοι και άχρηστοι. Όταν παίζετε με τη νοημοσύνη ανθρώπων εξυπνότερων από εσάς να περιμένετε και την ήττα σας που και που. Όλα μέσα στη ζωή είναι και περνάει ο καιρός και ο τροχός γυρίζει όταν κινείστε σα φίδια. Προτιμώ τη μοναξιά μου κι ας γεράσω με τις γάτες μου, όπως έλεγα κάποτε. Αν αγαπήσω και με αγαπήσουν άξια θα μείνω. Αν όχι θα αράξω με τον δεύτερο ευατό που διαθέτω και θα πάω μαζί του προς τα πάνω. ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΠΑΤΟ. Ο πάτος υπάρχει για αυτούς που τον αξίζουν. Και ενώ δεν το βλέπω, η συνείδηση μου έχει σήμανση ανηφορική. ΠΙΣΩ τουλάχιστον δεν ξανακοιτάζω. Το υπόσχομαι στην αξιοπρέπεια μου και έχω λόγο σπαθί. Στα ίσια ΣΑΣ ΚΡΕΜΑΩ ΌΛΟΥΣ ΑΠΟ ΤΑ ΑΡΧΙΔΙΑ ΜΟΥ ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΝΤΑΗΣ.

PEACE AND LOVE (Y) <3